Ustka to miasto w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim.
Ustka leży na Wybrzeżu Słowińskim, u ujścia rzeki Słupi do Morza Bałtyckiego. Jest miastem portowym, uzdrowiskiem klimatyczno-balneologicznym (solanka i borowina), kąpieliskiem morskim i ośrodkiem wypoczynkowym. Od 13 lipca 2003 Ustkę i Słupsk łączy porozumienie zwane Dwumiastem. Oba miasta są połączone komunikacją kolejową i autobusową.
Od 1329 do końca 1342 Ustka i Słupsk w drodze zastawu były w posiadaniu zakonu krzyżackiego. Był to okres trudny, bo gdy książę Bogusław V nie był w stanie spłacić w terminie do 1 stycznia 1343 r. należnej kwoty 3334 grzywien, realna stała się groźba przejęcia ziemi przez zakon w wieczyste posiadanie. Ostatecznie sumę tę zebrało społeczeństwo. Pieniądze te pozwoliły Słupskowi i mieszkańcom ziemi słupskiej wykupić się z rąk Krzyżaków. Od 1368 Ustka leżała w granicach księstwa słupskiego, dawnego lenna Korony Królestwa Polskiego, następnie w granicach księstwa pomorskiego Gryfitów ze stolicą w Szczecinie. Od XIII wieku na tereny te napływali niemieccy kolonizatorzy. Liczba ludności coraz szybciej wzrastała. Kościół w Ustce, która już wówczas miała inną nazwę – Stolpmünde, był budowany wraz z kościołem w Grabnie (1356). Zbudowany z drewna kościół pod wezwaniem św. Mikołaja stał na podwyższeniu, prawdopodobnie w środku starego grodziska słowiańskiego. Filialna świątynia kościoła w Grabnie była wykorzystywana jako znak nawigacyjny dzienny i nocny.
W 1904 latarnia morska w Ustce emitowała światło białe przerywane. A od 1913 r. dodatkowo na wschodnim falochronie pracowała syrena mgłowa.
W latach 50. Ustka zaczęła rozwijać się jako miejscowość wczasowo-wypoczynkowa. Pierwsze niewielkie łazienki powstały w Ustce na przełomie XIX i XX w. Kuracja polegała na zimnych i gorących kąpielach w wodzie morskiej oraz spacerach w lasach sosnowych. Leczono rekonwalescentów pogrypowych oraz chorych na płuca, astmatyków i reumatyków.
W okresie wojen Ustka była miejscem więzienia dla kilkuset osób.
Obecnie znajduje się tutaj latarnia jako muzeum, pomnik ku czci ludziom morza i syrenka. Nie lada atrakcją jest most wiodący na drugą stronę miasta, opuszczany na 15 minut, a zamykany na 45 minut.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz